Affedilmeyenler

Affedilemeyenler, 60larinda olan ve gençligindeki popülaritesi azalmis bir yazarin yasamina ve dolayisiyla yazarligina dair dönüm noktalarini, darbogazlarini içeren bir roman. Djian'in gündelik, samimi ve etkileyici üslubu, Affedilemeyenler'de, Francis'in yazarliga dair yaratim süreci ve hayatindaki sorunlarin yaratilis süreçleriyle paralel giden bir hikayenin içine çekiyor bizleri. Affedilemeyenler'den sadece biri olan Francis, geçmisin etkisini üzerinde tasiyan, ölümlerle yasamlarin hatalarini bir yandan kabul etmeye çalisirken öte yandan karsisinda durmak için yalnizliga, siginagi olan yazilarina dönmeye ugras veren bir baba, bir es, liseden eski bir dost; hain, süpheci, bencil, acimasiz da olabilen bir büyükbaba. Francis, asiriliklara karsi bir yandan yasliligin dayattigi olgunlukla tepki vermek ve bir yandan da yasliligin çirkinlik, güçsüzlük, monotonluk demek olmadigi hissini disavurmak arasinda istemli bir sekilde bocalar. Sadece romanlarini degil hayatini da kurgular. Francis, farkinda bir karakterdir. Djian, tahlilleri ve tasvirleriyle, imgelemimizde capcanli "insan"lar yaratiyor. Birbirleriyle, çatisan, vahsice sonlara yol açabilen, kiran, döken ama yeniden kurmak adina birbirlerine erisebilmek ugrasinda olan, yollari kesisen, anlayan; ama gizleyen, bilen; ama sormayan insanlar Djian'in "affedilemeyenleri". Affedilemeyenler, hayatlarini mahveden degil tam tersine o hayatlari insa eden hatalarin failleri.(Tanitim Bülteninden)