Aşiyan Yolları Eğri Yol, Doğru İnsan

Sevgili;Ben kapinda miskin bir dilenciKaranlik gözlerinde yolunu kaybetmis bir serseriÇaldim kapini, iste simdi tam yeriIster al içeri, istersen gönder geriIstanbul'u askina adadigim günden beriSensizlige çare aramak vardi Asiyan yollarindaEy sevgili!Seslendik sana en üst perdedenEkrem'in karamsarligindan, Fikret'in yanginindanDahasi sinemizden,Ne sana vardi sözümüz,Ne de çalabildik bu dünyanin mesut bir gününden