Bilgelik Tohumları Aydınlanmış Mektuplar

Ben de bir çiftçiyim ve birkaç tohum ektim. Onlar filizlendi ve simdi çiçeklendiler. Benim bütün yasamim bu çiçeklerin kokusu ile dolu ve bu koku sebebiyle simdi farkli bir dünya dayim. Bu koku bana yeni bir dogus verdi ve simdi artik siradan gözler tarafindan görülür degilim. Daha önce görülmeyen ve bilinmeyen kapali kapilar benim için açildi ve artik ben gözler araciligiyla görülmeyen bir dünyayi görüyor, kulaklarin duyamadigi müzigi duyuyorum. Buldugum ve bildigim her ne ise akmaya istekli; tipki dag selaleleri ve kaynaklarin akislari gibi ve okyanusa dogru acele ediyor. Hatirla, bulutlar su ile dolu olduklari zaman yagmak zorundalar. Ve çiçekler koku ile dolu olduklari zaman, kokularini özgürce rüzgârlara yaymak zorundalar…ve bir lamba yandigi zaman, isik ondan yayilmak zorunda. Bunun gibi bir sey gerçeklesmekte ve rüzgârlar bazi devrim tohumlarini alip benden götürüyor. Hiçbir fikrim yok; hangi alanlara inecekler ve kimler onlara egilim gösterecek? Sadece sunu biliyorum ki bu tohumlari yasamin, sonsuzlugun ve ilahi olanin çiçeklerinden elde ettim ve hangi alana inerlerse, tam oradaki zemin ölümsüzlügün çiçeklerine dönüsecektir. Ölümsüzlük ölümde gizlidir ve ölüm yasamdir; tipki topragin içinde çiçeklerin olmasi gibi. Fakat topragin potansiyeli, tohumun yoklugunda asla gerçeklesemez. Tohumlar açikça gösterilmemis olani açikça gösterir ve belirtilmemis olana ifade verir. Her neyim varsa, her neysem, ilahi bilincin tohumlari gibi vermek istiyorum. Bilgi ile neye erisilirse -bilmek- ask onu bolca paylasir. Bilmekte kisi Tanriyi bilir; askta kisi Tanri olur. Bilgi ruhsal disiplindir, ask tamamlanmaktir.