Boğazkesen / Fatih'in Romanı

"Sultan Mehmed... otagdan çiktiginda günes dogmamisti henüz... yikintilarin arasindan gökyüzüne bakti. Yildizlar kaybolmak üzereydiler. Birden, agarmaya baslayan gökyüzünde bir yildizin kaydigini gördü. Bizans'in sonunu haber veriyordu belki de.""- Ben ölmeden tez bitir romanini! diyen bir sesle irkildim. Deniz'di. Kalkip masama gelmisti bile.- Romanini bitirmekte çok acele etme, diye fisildadi, saka söylüyorum.- Bogazkesen'i bitirmem gerek.- Önce beni bitirsen... Dokunmadigin, kesfetmedigin daha nice yerler var bedenimde.Kalem tutan elimi tuttu, çiplak gögüslerine dogru bastirip..."Bogazkesen'de özlem, asktan daha mi siddetli acaba? Orasi belli degil, çünkü romancinin hiç beklemedigi bir anda karsisina çikan esin perisi Deniz, alev alev bir görünümün demirini atiyor simdiki zamana; öyle bir görünüm ki, pariltisi göz kamastiriyor, bir o kadar da zarar veriyor.- Philippe-Jean Catinchi, Le Monde-Nedim Gürsel yalin bir tarih resmi çizmemis, tersine postmodern bir biçimde, romanin olusumunu romanin içine katmistir. Kitap, sicak bir yaz günü, Istanbul'da baslar. Anlatici, Bogaz'da bir villada, polis tarafindan aranan bir terörist kadini saklamaktadir. geçirdigi bir ask nöbeti sirasinda sevdigi kadini öldürür; böylece Marcel Proust'un, romanin baslangicinda yer alan satirlarinda belirtildigi gibi, Mehmed'in izinden gitmis olur.-Hans Christoph Buch, Die Zeit-