Boşluk Aşırılık ve Keyfilik

Toplumsal, siyasal ya da kültürel alanlarda, çok farkli zaman ve yer parçalarinda ortaya çikabilen bosluklar, yeni ve daha özgür yasamlarin üzerinde yaratilabilecegi açikliklar olabilecegi gibi, keyfî sekillerde dolduruldugunda, asirilik biçimlerine de neden olabilir. Bu bosluklari dolduran kisi, topluluk ya da kurumlar, belirli bir akil, yapisal belirlenim, vicdani ya da etik sorumluluk veya sinifsal bilinçten feyz almadiginda, bosluklar, asirilik görünümü alir, türlü adaletsizliklerin kaynagi olur. Bu durumda, belli bir zümrenin keyfîligi, baska keyif biçimlerini yok eder; asirilik, topluma, siyasete, hayata egemen olmaya baslar. Onlar, kosulsuzca serbest, basibos yasarlarken, diger tarafta asiriliklara, siddete, baskilara maruz kalan varliklar ortaya çikar. Bosluklarin fazla ya da eksik doldurulmasi, esit biçimde paylasilmamasi, toplumsal, siyasal ya da kültürel nitelikte azgelismislik biçimlerine neden olur.Özgür Taburoglu, bu özgün çalismasinda, bosluk ve onu doldurmaya dönük keyif biçimlerini, toplumsal, siyasal ya da kültürel yapilarin insasinin esasi gibi ele aliyor. Ona göre, bu yapilarin özgünlügü de, mevcut bosluklarin nasil ve nelerle doldurulduguyla ilgilidir. Bu varsayimlari desteklemek amaciyla, insani bilimlere ait çok farkli alanlar ve yaklasimlar arasinda verimli bir karsilastirmaya girisiyor. Bosluk, keyfîlik ve asirilik görüngülerini baglantili sekilde tarif ederken, tarih, felsefe, siyaset, toplumbilim ve kültür kuramlari içerisinde yolunu kaybetmeden ilerliyor. Machiavelli, Hobbes, Durkheim, Weber, Gökalp, Schmitt, Lukács, Tanpinar, Lacan, Küçükömer, Foucault, Inalcik, Mardin, Kiray, Agamben, Butler, Zizek gibi birçok farkli düsünür ve yazan bir arada okumaya girisiyor. Bu çalismanin önemi biraz da, çok farkli anlayislarin, yer ve zamanlarin sakinleri olan bu sahsiyetleri, belirli bir mesele etrafinda bulusturmak konusunda sergilenen anlasilirlik ve yaraticiliktan ileri geliyor.