Buradan Kaçış Yok

Zindana attilar beni. Kisin en soguk ayinda; ellerim soguktan uyusmus, sular buz tutmus, kanim donmus, ellerim kan revan içinde, o parmaklar sanki bana ait degil... Zindan zifiri karanlik, içi beton tabani islak, inleye inleye bayilmisim, donmusum...Üç gün üç gece sonunda beni zindandan çikartmislar... Gözlerimi açtigimda kendimi bir hastane odasinda yalniz buldum!..Sinop'tan Sinop damindan, nefret ediyorum! Allah'in bana verdigi iki elimin on parmaginin iki tirnagini Sinop Zindani'nda çektiler!..(Sari Mestan) Mayis 1972 Bu kitap Sinop Mapusanesi'nin karanlik zindanlarina isik tutuyor...(Tanitim Bülteninden)