Çavlanın İçinde Sessizce

''Son bir iki yildir, çok ani yayimlandi. Bu kervana mi katilmali, benim de tuzum olsun diye, yoksa baska -ne gibi?- bir zamani mi beklemeli. Bilemedim. Hele bir dursun bakalim. Bazan kuskuya düsüyorum. Diyorum ki, ani böyle yazmamali/mi. Ben yasadiklarimi yaziyorum. Ben böyle biriyim. Simdi oldukça duruldum ama, çok deli doluydum. Sevinçli -neseli baska bir sey- çok dobra dobra, çok disa dönük görünen bir içe dönük -bunu hep söylerim- biriyim. Elli iki yildir yazarlik yapiyorum. Nasil? Iste bunu yazmak istiyorum ben de. Nasil biriyim. Neler yasadim, neler gördüm, neler ögrendim/ögrenemedim, toplumum bana ne verdi, ne kadarini eksigiyle fazlasiyla, ne kadar anladim.Anilar yazarken, çok dikkatli olmak gerekir. Anilar bizim yasamimizin, yasadigimiz çaga nasil baktigimizin, nasil katildigimizin aynasi.Ben anilarimi yazayim artik. Böyle olmayacak.''