Gemi

… Ve iste o esnada, yani Feveran sisler arasinda uzaklara dogru sürüklenip giderken, bindigimiz bot ardinda köpüklü dalgalardan bir iz birakarak hizla kiyiya dogru yaklasirken, benim de kalbime düstü birkaç sözcük. Yasadiklarini arzulayan belki, belki de yadsiyan, ama her seye ragmen içindeki o umutsuzlugu silip atarak: "Hayir! Hiçbir sey sona ermedi daha ve elbette bir çikis vardir, bir yol üzerinde yürünüp gidecek. Öyle ki sasiracaksin tanik oldugunda, bir mucize gibi önüne açilan kapilari gördügünde yada dilinden dökülen sözcükleri duydugunda… çünkü gerçek yolculuklar, tam da yollarin bittigi yerde baslar! Gerçek sözcüklerin de, tam da sözlerin bittigi yerde dudaklardan dökülmesi gibi…