Nurusiyah

'Güle kapanmak', 'dize kapanmak' midir ey Gâlib Dede? 'Kalbimize serdigin çulu, post' sananlar' Ask mi niyâz ederler? Ercan Yilmaz'in 'Nûrusiyâh'i, siirimizin ve kalbimizin en büyügü Seyh Gâlib'i, onun 'kelimeyle degil alevle' yazilan siirinin ocagini, o alevi bir akkora dönüstürerek yeniden tutusturuyor. Evet, tipki 'bir baska lisân tekellüm' eden efendisi gibi, 'tarz-i selefe takaddüm' ediyor, o da! Öyle, gerçekten: Ercan Yilmaz 'nûrusiyâh'ta 'Hüsn ü Ask'i, 'bir özge temâsâ ile' geçiyor; 'atesten denizleri mumdan kayiklarla' geçiyor boydan boya; ve o kayikta, Ercan Yilmaz ve Gâlib Dede! Bu, 'gülün haremine' dogru bir yolculuktur;- müstesnâ ve elbet, 'silasi Kalb Kalesi' olan yolculuk!