Şahısların En Tekiliyim

Sahi, ölürken ne düsünür “sahislarin en tekiliyim” yakistirmasini kendine yapan! Bir müzik kutusundaki hatiralari mi animsar, taskin bir rüzgârin ugultusunu mu? Belki degil! Adimlariyla geceyi ölçüyor giderken kendini sorgulayan insan teki! Olmadi, benden bu kadar deyip sokagin sonunda bitiriyor dünyayi! Oysa asil derdi siirle sairin! Bir sairle yolu kesismis vakti zamanin birinde! Kal û belalardan kalma savaslardan birinde yüregini ardinda koyup gelmismis bu yakaya sair! Gelirken, yolda ayagi bir tasa takilmis. Dünyasi yitmis içine. O gün bu gündür ki saçlarinda bahar, gövdesine kadar kus içinde sair! Teni, geceyi islatan yagmurla yikali gözleri ayin bugusuna kesmis! Ismail Çekirge; hayatin ayakta kalmayi, korkunun ise ölmeyi ögrettigi tuhaf zamanlardan misra onuruna siginarak sesleniyor ruhumuza. Seyhmus Diken