Yaşam Bir Avuç Gül Bir Tutam Diken

Gençlige adim atmak üzere olan bir çocuk, babasiyla birlikte daglara çikmisti... Yürürken ayagi kaydi, az daha uçurumdan yuvarlaniyordu. Can havliyle bagirdi: "Eyvaaah!.." Karsi daglardan aynikarsilik geldi: "Eyvaaah!.." Çocuk ilk defa böyle bir durumla karsilasiyordu. "Sen de kimsin?" diye sordu. Karsi taraftan gelen ayni soruydu: "Sen de kimsin?" "Korkagin birisiiin!..." diye bagirdi bu sefer, çocuk. "Korkagin birisiiin" cevabini almakta gecikmedi. Merakla babasina dönüp sordu: "Bu nedir baba?! "Hayatin sesidir oglum" dedi babasi, "dinle ve ögren." Avuçlarini boru gibi yaparak karsi daglara dogru bagirdi: "Seni seviyoruuum!.." Karsilik gecikmeden geldi: "Seni seviyoruuum! Baba ogluna döndü: "Oglum" dedi, "herkes buna yanki diyor, ama aslinda bu hayatin ve umudun sesidir. Hayattan ne umar, ona nasil seslenirsen, sana o sesi yansitir." Çocuk, hayata hangi sesi verirse o sesi duyacagini o gün ögrendi. (Arka Kapak)